۱. فولاد زنگ نزن ۲۰۱ دارای کیفیت های قابل استفاده متنوعی است. اگرچه گزینه مناسبی برای مصارف خاص می‌یاشد، اما برای سازه هایی که در معرض شرایط خورنده مانند آب نمک باشند ، گزینه مناسبی نیست.

۲. استیل ۲۰۱ گریدی از سری ۲۰۰ فولادهای ضد زنگ آستنیتی است.

این سری از فولادهای ضد زنگ با محتوای کم نیکل مشخص می شوند.

۳. آلیاژ استیل ۲۰۱ در بسیاری از موارد جایگزین استیل ۳۰۱ می‌شود، اما نسبت به این آلیاژ، به ویژه در محیط های شیمیایی، از مقاومت دربرابر خوردگی کمتری برخوردار است.

۴. آنیل شده است، غیر مغناطیسی بوده اما با سردکاری می تواند مغناطیسی شود.

مقدار نیتروژن بالای استیل ۲۰۱ چقرمگی و استحکام تسلیم بیشتری را نسبت به فولاد نوع ۳۰۱ به ویژه در دماهای پایین فراهم می کند.

۵. فولاد ضد زنگ ۲۰۱ با عملیات حرارتی سخت نمی شود.

البته این استیل در دمای ۱۸۵۰-۱۹۵۰ درجه فارنهایت (۱۰۱۰-۱۰۶۶ درجه سانتیگراد) آنیل می شود وبعد از آن توسط آب یا هوای خنک کوئنچ می‌شود.

۶. استیل ۲۰۱ برای تولید طیف وسیعی از لوازم خانگی از جمله سینک ، وسایل آشپزی ، ماشین لباسشویی ، پنجره و درب استفاده می شود. همچنین از آن در تریم اتومبیل ، معماری تزئینی، واگن راه آهن ، تریلر و گیره استفاده می شود.

به دلیل مستعد بودن در خوردگی شکافی و حفره ای، برای استفاده در سازه‌‌ها در فضای باز توصیه نمی شود.

۷. آلیاژ استیل ۲۰۱ به ویژه در محیط های سرد بسیار مفید است زیرا مقاومت آن در هوای سرد بالا می رود.

برای جبران کمبود نیکل ، می توانید آن را با منگنز و نیتروژن بیشتری تشکیل دهید.

۸. صنایعی که این استیل را انتخاب می‌کنند، کسانی هستند که به دنبال هزینه کمتر با دوام بیشتر هستند.

این فلز در فضایی که عناصر خورنده وجود دارد استفاده نمی‌شود.

۹. این گرید فولاد ضد زنگ هم می تواند شکل بگیرد و هم کشیده شود. ممکن است برای عملیات سخت به دلیل نرخ کارسختی زیاد استیل ۲۰۱ آنیلینگ متوسط موردنیاز باشد.

۱۰. استیل سری ۲۰۰ سخت تر و مستحکم‌تر از فولاد سری ۳۰۰ هستند.