بهتر است بدانید علاوه بر عناصر به‌کاررفته در ورق استیل، عناصر دیگری هم در این ورق وجود دارد که بسته به نوع ورق، درصد استفاده از این مواد نیز متفاوت است. این عناصر، باعث افزایش مقاومت در برار خوردگی و همچنین ایجاد خاصیت مکانیکی_حرارتی و همچنین چکش‌خواری میشوند که عبارتند از:
- نیکل (Ni)
- مس (Cu)
- نیوبیوم (Nb)
- مولیبدن (Mo)
- سلنیوم (Se)
- تیتانیوم (Ti)
- آلومینیوم (Al)
- سیلسیوم (Si)
ورق استیل را (که نام دیگرش ورق استنلس استیل یا فولاد ضد زنگ است)، می‌توان به دو دسته‌ی کلی تقسیم کرد:
- استیل بگیر (ورقی که خاصیت مغناطیسی دارد و آهنربا را به خود جذب می کند)
- استیل نگیر (ورقی که دافع آهنربا است)
خاصیت مغناطیسی آن‌ها به مواد اولیه و همچنین مقدار آن بستگی دارد. استیل‌هایی که دارای نیکل هستند، جذب آهنربا نمی‌شوند؛ در صورتی که استیل‌های حاوی کروم، جذب آهنربا می شوند. لازم به ذکر است که استیل‌های بگیر، مرغوب‌تر، کاربردی‌تر و درنتیجه گران‌تر است. همچنین این دو دسته، خود به چند شاخه‌ی مختلف تقسیم میشوند.
دسته‌بندی دقیق‌تر ورق‌های استیل، با توجه به آلیاژهای آن‌ها صورت می‌گیرد که عبارتند از:
- ورق استیل ۳۰۴
- ورق استیل ۴۳۰
- ورق استیل ۴۲۰
- ورق استیل ۳۰۹
- ورق استیل ۳۱۰
- ورق استیل ۳۱۶
- ورق استیل 201
- ورق استیل رنگی
- ورق استیل طرح‌دار
آخرین دیدگاه‌ها